Navigation Settings

Manuscript Annotations:
interlinear {...}
inline {{...}}
attached +{...}
footnote #{...}
unattached {...}
Editorial Annotations:

Correction Normalization

[4402,1]  Il Wesselingio l. c. p. xxvi. In more ipsi (Herodoto) fuit (Vid. lib. 5. 36, l. 7. 93. et 213, l. 1. 75.) τὸν πρῶτον λόγον, τοὺς πρώτους λόγους primores libros, et sequentes τοὺς ὄπισϑε λóγους, τοὺς ὀπίσω λóγους ... adpellare. * - Lo Schweighaeuser ivi in nota. Nec vero in hisce locis, aut horum similibus, vocabulum λόγος ita intelligi debet, quasi singulos e novem Historiarum suarum libris singulos λόγους diceret: sed λόγος in huiusmodi locis nihil aliud nisi narrationem, vel historiam, ut nos vulgo vocamus, significat: qua ratione etiam Hecataeus, ut hoc utar, λογοποιός Nostro dicitur, II. 143. V. 36. et 125. id est, Historiarum scriptor; de eodemque Hecataeo loquens idem Noster VI. 137. ait, ῾Eκαταῖoς ἐν τοῖσι λόγοισι * , Hecataeus in suis Historiis; denique VII. 152. ubi πάντα τòν λόγον * ait, universam suam Historiam intelligit. Itaque, ubi se ait, de re quadam ἐν ἄλλῳ λόγῳ esse dicturum, non semper alium ex novem Historiarum suarum Libris intelligit, verum subinde etiam aliam eiusdem Libri partem; veluti, quę Lib. VI. c. 39. profitetur se ἐν ἄλλῳ λóγῳ * expositurum, ea cap. 103. eiusdem sexti Libri exposita leguntur. Eodem modo Pausanias lib. III. cap. 2. quum ait ᾽Hρόδοτος ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐς Κροῖσον * , non hoc dicit, Herodotus in Libro de Croeso, sed  4403 Herodotus in ea narratione (sive, in ea Historiarum suarum parte) quae ad Croesum spectat. Similiterque idem Pausanias, lib. V. cap. 26. p. 447. ait, ᾽Hρóδοτος ἐν τoῖς λόγοις * , Herodotus in suis Historiis. Sed de hoc usu vocabuli λόγος vide mox ipsum Wesselingium verissime monentem. * - Ciò è p. xxix. Possum adfirmare veterum neminem Λόγους Herodoti. Λιβυκoύς * (citati da lui medesimo. II. 161., e da alcuni creduti diversi dalle Istorie) ad testimonium excitasse, contra ex libro quarto (delle Istor.) res Afras depromsisse plures: immo solere illum partem libri λόγoν et λóγους adpellare: de nece Cimonis, patris Miltiadae, τὸν μὲν ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ σημανέω * (lib. VI. 39.): dixit autem eiusdem Musae, cap. 103. Geminum illi Libri primi cap. 75. * - Scilicet * (nota lo Schweigh. ib.), quam rem lib. I. cap. 75. ait se ἐν τoῖσι ὀπίσω λόγοισι * declaraturum, eam non in sequentium librorum aliquo, sed in eodem lib. I. cap. 124. declaratam videmus. * - V. p. 4467. Propriamente però λόγος {in} {tali casi} non vuol dir narrazionestoria, ma prosa, a differenza di ἔπη o μέλη (carmina - oratio); καταλογάδην in prosa; λογοποιός prosatore, a differenza di ἐποποιòς etc. Ma o perchè le prime prose scritte fra' greci fossero istorie, o perchè la più parte di esse fossero istoriche a que' primi tempi, o finalmente perchè il genere storico non  4404 avesse alcun nome particolare a principio, {+e forse (com'è naturaliss.) non esistesse veramente distinto dagli altri generi, cioè non si avessero opere di pura storia, {o narrative,} ma materie {e qualità} miste e confuse ec.} fu appropriato alle storie il nome generale di prosa λόγoς, ed Erodoto chiamò λογοποιὸν prosatore lo storico Ecateo. E quando poi le opere in prosa furono cominciate a dividere in libri, questi libri ancora furono chiamati prose λóγοι, prosa 1., prosa 2. ec. prose 9 (῾Hροδότου λόγοι ἐννέα è appunto il tit. dell'edizione Aldina di Erod., 1.a edizione greca, Venez. 1502.): quasi per confermare che la confezion di libri, secondo l'opinione del Wolf, ebbe origine dai prosatori. E per luminosa conferma dell'opinione del medesimo che da principio scrittura e prosa fossero la cosa medesima, troviamo (cosa da lui nè da altri a questo proposito non osservata) συγγραϕεύς esser sinonimo di storico. V. Scapula etc. in σύγγραμμα, συγγραφή, λογοποιός. {{V. p. 4406.}} (11. Ottob. 1828.).