[490,1]
Σὺ γάρ, ὦ Θαλῆ, τὰ
ἐν ποσὶν οὐ δυνάμενος ἰδεῖν, τὰ ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴει γνώσεσϑαι
*
;
disse quella vecchia fantesca a Talete caduto in una fossa mentre andava contemplando le stelle.
(Laerz. I. 34. in Thalete.)
491
Ὥσπερ καὶ Θαλῆν
ἀστρονομοῦντα, ὦ Θεόδωρε
*
(dum coelum suspiceret. Ficin.), καὶ
ἄνω βλέποντα, πεσόντα εἰς ϕρέαρ
*
(in foveam. id.) Θρᾷττά τις ἐμμελὴς καὶ χαρίεσσα ϑεραπαινὶς
*
(Thracia quaedam eius ancilla concinna et lepida. id.) ἀποσκῶψαι λέγεται, ὡς τὰ μὲν ἐν οὐρανῷ προϑυμοῖτο εἰδέναι
*
,
(pervidere contenderet. id.) τὰ δ᾽ ἔμποσϑεν αὐτοῦ καὶ
παρὰ πόδας, λανϑάνοι αὐτόν. Ταὐτὸν δὲ ἀρκεῖ
*
, (obiici potest. id.
aptius, cadit, convenit) σκῶμμα ἐπὶ πάντας ὅσοι ἐν
ϕιλοσοϕίᾳ διάγουσι
*
(in philosophia versantur. id.) Platone nel Teeteto, ἢ περὶ ἐπιστήμης alquanto prima della
metà. (p. 127. f. Lugduni 1590.) {E v. il Menag. ad Laert. I.
34.} E Diogene
Cinico si maravigliava ἐϑαύμαζε... τοὺς μαϑηματικοὺς
*
(cioè gli astronomi)
ἀποβλέπειν μὲν πρὸς τὸν ἤλιον καὶ τὴν σελήνην, τὰ
δ᾽ ἐν ποσὶ πράγματα παρορᾶν.
*
(Laerz. VI. 28. in Diogene
Cynico.)