Bologna. 1826. 24. Sett. Domenica.
[4203,1]
4203 Ebbero i Greci, come i moderni, anche delle {voluminose} storie teatrali e drammatiche (come ne
ebbero delle filosofiche, geometriche, pittoriche, statuarie, e d'ogni genere di
discipline). Fozio nella Bibliot. cod. 161. dando conto dei 12. libri di
Ecloghe o Estratti di Sopatro sofista, dice che il quarto suo libro
contiene degli estratti, fra gli altri, ἐκ τοῦ ὀγδóoυ
λóγου τῆς τοῦ ῾Ρoύϕου
δραματικῆς ἱστορίας, oἷς παράδοξά τε καὶ ἀπίθανα ἐστὶν
εὑρεῖν, καὶ τραγωδῶν[τραγῳδῶν]
καὶ κωμωδῶν[κωμῳδῶν] πράξεις τε καὶ
λόγους καὶ ἐπιτηδεύματα, καὶ τοιαῦϑ᾽ ἕτερα.
*
E che il quinto
libro σύγκειται αὐτῷ ἔκ τε τῆς ῾Ρoύϕου
μουσικῆς ἱστορίας πρώτου καὶ δευτέρου καὶ τρίτου βιβλίoυ.
ἐν ᾧ τραγικῶν τε καὶ κωμικῶν ποικίλην ἱστορίαν εὑρήσεις.
*
(Tragicor. ac Comicor.
Schott.) οὐ
μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ διϑυραμβοποιῶν τε καὶ αὐλητῶν καὶ
κιθαρωδῶν·[κιθαρῳδῶν] ἐπιθαλαμίων τε
ᾠδῶν καὶ ὑμεναίων καὶ ὑπορχημάτων ἀϕήγησιν
*
, (epithalamiorumq.
carminum et hymenaeorum atq. cantilenarum in chorea enumerationem. Schottus) περί τε ὀρχηστῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐν τoῖς ῾Eλληνικoῖς ϑεάτροις
ἀγωνιζομένων∙ ὅϑέν τε καὶ ὅπως oἱ τoύτων ἐπὶ μέγα κλέoς {{παρ᾽ αὐτoῖς}} ἀναδραμóντες γεγóνασιν, εἴ τε
ἄῤῥενες εἴ τε καὶ τὴν ϑήλειαν ϕύσιν διεκληρώσαντο∙ τίνες τε τίνων
ἐπιτηδευμάτων ἀρχὴ διεγνώσϑησαν
*
(quinam etiam singulorum
auctores ac principes studiorum exstiterint. Schott.), καὶ τoύτων δὲ
τίνες τυράννων ἢ βασιλέων ἐρασταὶ καὶ ϕίλοι γεγóνασιν. οὐ μὴν {ἀλλὰ} καὶ τίνες {τε} oἱ
ὰγῶνες, καὶ ὅϑεν, ἐν oἷς ἕκαστος τὰ τῆς τέχνης ἐπεδείκνυτο. καὶ περὶ
ἑορτῶν δὲ ὅσαι πάνδημοι τoῖς ᾽Aϑηναίοις. ταῦτα δὴ πάντα καὶ εἴ τι ὅμοιον,
ὁ πέμπτoς
*
(τοῦ Σωπάτρου) ἀναγινώσκοντί σοι
παραστήσει λóγoς. ῾O δὲ ἕκτoς αὐτῷ συνελέγη λόγος ἔκ τε τῆς αὐτῆς
῾Ρoύϕoυ μουσικῆς
*
(ἱστορίας) βίβλου πέμπτης
καὶ τετάρτης. αὐλητῶν δὴ καὶ αὐλημάτων ἀϕήγησιν ἔχει, ἄνδρές τε ὅσα
ηὔλησαν καὶ δὴ καὶ γυναῖκες. καὶ ῞Oμηρος δὲ αὐτῷ καὶ ῾Hσίoδoς καὶ ᾽Aντίμαχoς
oἱ ποιηταὶ τῆς διηγήσεως μέρος
*
, (huius narrationis partem
4204 efficiunt. Schott.) καὶ τῶν ἄλλων
πλεῖστοι τῶν εἰς τοῦτο τὸ γένος τῶν ποιητῶν ἀναγoμένων
*
. E segue
dicendo di altri libri di altri scrittori dai quali era estratto il sesto
libro di Sopatro. E l'undecimo
dice essere estratto, fra gli altri, ἐκ τῆς τοῦ
Ἰώβα[Ἰόβα]
*
(Iubae) τοῦ βασιλέως ϑεατρικῆς ἱστορίας ἑπτακαιδεκάτoυ
λóγoυ
*
, della quale
opera fa menzione anche Ateneo, lib. 4.
(Bologna. 1826. 24. Sett. Domenica.). {{V. p.
4238.}}