7. Ottob. 1828.
[4400,1]
Grammatica Daco-romana, sive
Valachica, latinitate donata et in hunc ordinem redacta
a J.
Alexi. Vindobonae 1826. in -
8.o
*
Ib. Septemb. 1826. p. 573.
[4400,2]
Alla p. 4375.
Il Wesselingio nella Pref.
all'Erodoto, in quella parte che
riguarda la vita e gli scritti di questo, riportata dallo Schweighaeuser, con sue noterelle, appiè della
propria sua pref. all'Erodoto,
Argentorati 1816, t. 1., dice, a pag. xxii - iii. di questa edizione: Tum patriam reliquit,
inque Graeciam tetendit. Huc pertinent Luciani ista (In Herodoto cap. 1. p. 832. [Τ. IV. ed. Bipont. p.
116.]), difficilia quibusdam intellectu visa, πλεύσας γὰρ
oἴκoϑεν Herodotus ἐκ τῆς Καρίας εὐϑὺ ῾Eλλάδος, ἐσκοπεῖτο,
videlicet, qua tandem ratione et minimo labore
insignis ac celebris evaderet. Instabat per illi conmodum,
Olympiorum tempus sollemne: properavit ad illud certamen, atque in magno
Graecorum consessu recitavit Historias suas. Namque ea non docent,
absolvisse Herodotum
historiarum libros Halicarnassi, sed conpositos
in Samo insula, quod ex Suida
adsciscendum, ex Caria ad Olympicum conventum secum portasse, et
Graecis, ut illis innotesceret, praelegisse. Eligunt ad eam recitationem
Olympiadem LΧΧΧI. viri docti, quippe aetati Herodoti egregie congruam: neque mihi
refragari animus est, eoque
4401 minus, quod
pueriles Thucydidis anni
Elidensem hanc Olympiadem sibi postulent. Aderat Thucydides una cum patre Oloro admodum adolescens (Suidas in
Θουκυδίδης), ἔτι
παῖς ὤν, in summo Graecorum plausu recitanti, illacrymavitque,
aemulatione quadam iam tum ad consimile laudis studium accensus; quo
Herodotus animadverso, ad
Olorum (Marcellinus
Vit. Thucydid. p. 9.), ὀργᾷ ἡ
ϕύσις τοῦ υἱoῦ σοῦ πρὸς τὰ μαϑήματα
*
, optime de
puero ΧV. annorum, et gloriae desiderio lacrymante. Atque hic non
obliviscor secundae recitationis, Athenis Olymp.
LΧΧΧIII. anno tertio institutae; quam Thucydidem auscultare potuisse, certum quidem est, sed iam
virili aetate, non puerum. Erudite hoc H. Dodwellus exsecutus
(Apparat. ad Annales Thucydid. p. 23.),
adprobavit Ed. Corsino
(Fast. Attic. Τ. III. p. 203. et p. 213.),
sibi tamen non constanti, et eandem praelectionem in Olymp. LΧΧΧIV.
coniicienti. .... Certius habetur, Athenis suos
eum libros legisse in consilio, uti Hieronymus scribit, et
honoratum fuisse, idque festo Panathenaeorum die anni tertii
Olympiadis LΧΧΧIII., quae elegans ill. Scaligeri (Ad
Eusebii Chronic. p. 104.)
doctrina.
*
Lo Schweighaeuser non ha a {tutto} questo passo
alcuna {sua} nota. - Questa tradizione intorno ad Erodoto sembra provare almeno l'usanza
che le prime prose fossero lette al popolo, e così edite, al modo de' versi; o,
se non altro, dee derivare dall'antico
4402 uso di
recitare o cantare in pubblico i componimenti poetici. (7. Ottob.
1828.)
