24. Feb. 1829.
[4466,2]
Alla p. 4437.
Ben sono frequentissimi gli esempi di tal genere, non solo quanto a voci,
inflessioni e simili, {+non proprie della
lingua scritta, e solamente volgari,} ma quanto a sintassi e dicitura
affatto sgrammaticata, anzi strana, nelle iscrizioni di gente popolare, sì
greche, e sì massimamente latine; come è fra le mille, quella ritrovata in
Ostia, e pubblicata ultimamente dall'Amati,
Giorn. arcad. t. 39., 3.zo del 1828.,
p. 234.
Hic iam nunc situs est quondam praestantius ille
Omnibus in terris fama vitaque probatus
Hic fuit ad superos felix quo non felicior alter
Aut fuit aut vixit simplex bonus atque beatus
Nunquam tristis erat laetus gaudebat ubique
Nec senibus similis mortem cupiebat obire
Set timuit mortem nec se mori posse putabat
Hunc coniunx posuit terrae et sua tristia flevit
Volnera quae sic sit caro biduata marito. *
Hic iam nunc situs est quondam praestantius ille
Omnibus in terris fama vitaque probatus
Hic fuit ad superos felix quo non felicior alter
Aut fuit aut vixit simplex bonus atque beatus
Nunquam tristis erat laetus gaudebat ubique
Nec senibus similis mortem cupiebat obire
Set timuit mortem nec se mori posse putabat
Hunc coniunx posuit terrae et sua tristia flevit
Volnera quae sic sit caro biduata marito. *
[4466,3] Vivo specchio del dir di Democrito, e di quel che, secondo ogni
verisimiglianza, furono le prime prose greche. E quell'altra, edita dal med. ib. p.
236 - 7. Dis manibus Meviae Sophes C. Maenius (sic)
Cimber coniugi sanctissimae et conservatrici desiderio spiritus mei quae
vixit mecum an. ΧIIΧ. menses III. dies ΧIII. quod vixi cum ea sine
querella nam nunc queror aput manes eius et flagito Ditem aut et me
reddite coniugi meae quae mecum vixit tan concorde
4467 ad fatalem diem. Mevia Sophe impetra si quae sunt manes
ni
*
(cioè ne) tam
scelestum discidium experiscar diutius. Hospes ita post obitum sit tibe
terra levis ut tu hic nihil laeseris aut si quis laeserit nec superis
comprobetur nec inferi recipiant et sit ei terra gravis.
*
(24. Feb. 1829.).