31. Gen. 1821.
[592,2]
Cic.
Lael. sive de Amicit. c. 11. Quod si rectum statuerimus, vel concedere amicis,
quidquid velint, vel impetrare ab iis, quidquid velimus, perfecta quidem sapientia simus, si nihil habeat
res vitii; sed loquimur de iis amicis, qui ante oculos
sunt, quos videmus, aut de quibus memoriam accepimus, aut quos novit
vita communis.
*
Leggi si
perfecta q. s. simus, nihil h. r. v., come richiede evidentemente il
senso, che altrimenti zoppica, e sibi non constat.
(31. Gen. 1821.).
